woensdag 8 augustus 2012

Voordoen en nadoen

Bend backward.... BEND BACKWARD!
Bend forward.... BEND FORWARD!
One foot.... ONE FOOT!
Two feet.... TWO FEET!

Ik doe de zonnegroet met 25 Indiase kinderen. Het is duidelijk dat het schoolsysteem hier anders is. Alles wat de juf zegt, wordt direct klassikaal herhaald en nagedaan. Ze vinden het danig interessant dat er zo'n Nederlandse 'miss' hen komt onderwijzen.

Drie middagen per week geef ik yogales in een opvangtehuis voor kinderen. Kinderen die het slachtoffer zijn van huiselijk geweld, sexueel misbruik, kinderarbeid of verwaarlozing. De kinderen die ik lesgeef zijn rond de 12 jaar. Ze spreken heel minimaal Engels en dat van de juf is al niet veel beter. Maar door voordoen en nadoen komen we een heel eind en hebben we er allemaal veel plezier in.

Elke les sluit ik af met een massage. Ik laat de kinderen elkaars rug masseren. De eerste paar lessen ging dat er nogal chaotisch aan toe. De massages leidden tot lachen, praten (in hun lokale taal), stoeien en een behoorlijk aantal van de kinderen begon op elkaars rug te timmeren. Begrijpelijk als je hun achtergrond in gedachten houdt, maar niet precies wat ik ermee wilde bereiken. Het liefst wilden ze dat ik hen ging masseren. En hoewel het mijn bedoeling was dat ze elkaar zouden masseren, gaf ik me over aan hun wensen. Bepaald geen straf, want ik vind het heerlijk om al deze kinderen liefdevol aan te raken.

Een van de jongetjes bleef nogal hardhandig zijn vriendjes onder handen nemen tijdens de massages. Hij hoefde niet zo nodig door mij gemasseerd te worden, maar ik kom hem uiteindelijk toch overhalen. Al na een halve minuut zag ik hem ontspannen en genieten. Toen hij klaar was, vroeg hij zijn vriendje te gaan liggen. Heel rustig en aandachtig masseerde hij vervolgens zijn vriendje. En toen weer een ander vriendje. Totdat ik 4 van die druktemakertjes elkaar in alle rust zag masseren.

Voordoen en nadoen... een universele manier van leren. Op het moment dat ik er niet mee bezig was, was de impact het grootst. Het deed mij beseffen dat in alles wat je doet en hoe je het doet, je een voorbeeld bent voor anderen. In het bijzonder voor kinderen, die nog zo leergierig zijn en gevormd kunnen worden. Soms moet je regels stellen en soms moet je steng zijn. Maar hoeveel krachtiger is het om zelf het voorbeeld te zijn in wat je doet, hoe je het doet en wie je bent.