dinsdag 28 augustus 2012

Yoga in India

India.... het land van de yoga. Als iemand mij vroeg wat mijn plannen waren om in India te gaan doen, dan was mijn antwoord: veel yogalessen volgen. In Bangalore heb ik echter nog steeds geen inspirerende yogalessen gevonden. Yoga is sowieso nauwelijks onderdeel van het dagelijks leven. De meeste mensen hebben hier nog nooit aan yoga gedaan. Op sommige scholen wordt wel yoga gegeven, maar wat ik tot nu toe gezien heb, lijkt dat meer op een soort gymnastiek. Alleen een oudere vrouw in een lokale kledingwinkel vertelde mij enthousiast dat ze elke ochtend met yoga-oefeningen start. Andere vrouwen die ik gesproken heb, zouden dat ook best willen, maar ze staan al om 5.00u/ 5.30u op om het ontbijt te gaan koken.

Gisteren zijn Michel en ik een dag naar een Ayurvedisch centrum geweest. Naast massages en andere ayurvedische behandelingen, kon je er ook yogalessen krijgen. Mooie kans om toch nog yogales te volgen. Wij kozen voor een les in pranayama (ademtechnieken) en een les in meditatie.

De eerste paar minuten dacht ik dat de yogadocent alleen de lokale taal sprak, maar toen ik beter luisterde bleek het Engels te zijn. Lastig als je met je ogen dicht moet zitten en de helft niet kunt verstaan. Gelukkig waren veel van de pranayama's mij bekend en kon ik de les uiteindelijk redelijk volgen. Maar hoe anders was zijn manier van lesgeven, dan wat ik gewend ben. De docent noemde de naam van de pranayama die we gingen doen. Daarna volgde een opsomming van alles waar deze pranayama goed voor was. Het leek een soort uit het hoofd geleerd verkooppraatje voor de betreffende pranayama. Vervolgens deed de docent het een keer voor en daarna moest je het zelf doen met gesloten ogen. De docent telde hardop mee. Mocht je de techniek niet helemaal begrepen hebben, dan was het pech, want verder werd er geen uitleg meer gegeven. Totdat de volgende ademoefening aan de beurt was en dan begon het ritueel opnieuw voor de nieuwe pranayama.

De afgelopen 3 maanden heb ik uiteindelijk meer yogalessen zelf gegeven dat ontvangen. Ik heb twee keer mogen participeren in 3 daagse leiderschapsprogramma's van Better Future. Alle drie de ochtenden mocht ik om 6.30u de dag openen met een yogales. Het laatste programma waren er zelfs 35 (allemaal Indiase) deelnemers, die allemaal al om 6.15u klaar zaten voor de yogales.
En dan waren er natuurlijk de yogalessen die ik drie keer per week gegeven heb voor de kinderen van Apsa. Kinderyoga had ik na mijn ervaringen in mijn eigen studio, beschouwd als 'niet mijn ding'. Nooit gedacht dat ik hier zo van zou genieten.

In plaats van nieuwe inspiratie voor het geven van yogalessen, heb ik vooral nog meer vertrouwen gekregen in mijn eigen manier van yoga geven. Zoals het met alles is, is er uiteindelijk niet 1 juiste manier. De enige juiste manier om de dingen te doen is ze te doen vanuit je hart.