dinsdag 28 augustus 2012

De kinderen van Apsa

Leuk, bijzonder en indrukwekkend vond ik het. Gisteren hadden we alle 150 kinderen van Apsa een diner aangeboden. De keuken daar kookt dan een uitgebreide curry-maaltijd met kip en ijs als toetje. Wij hebben meegegeten. Op de grond tussen de kinderen.

Nu hebben we al een keer eerder een maaltijd op deze manier gegeten in een jongenshuis van Don Bosco. Ook hebben we al meerdere opvanghuizen bezocht, waar we dan elke keer weer door een heleboel kinderen welkom gezongen werden en een rondleiding kregen. Maar dit was anders. Dit is voor mij niet zomaar een opvangtehuis. Dit is het thuis van Lekitha, Basavarash, Praveen, Sonali, Yamuna, Yugendra, Purushotama en nog 20 andere kinderen van wie ik ben gaan houden.

Zij denken misschien dat ze veel van mij geleerd hebben, maar ik heb minstens zoveel van hen geleerd. Ze hebben me laten zien dat ondanks dat er veel pijn is in het leven, er in ieder mens een enorme kracht schuilt. En dat je, terwijl er pijn is in het leven, tegelijkertijd kunt genieten van datzelfde leven. Terwijl ik te vaak vergeet om te genieten en plezier te hebben, stralen hun ogen bij het minste of geringste.

Ik ga een paar mooie foto's van hun ophangen thuis. Elke keer als ik hun stralende glimlach zie, zal ik eraan herinnerd worden om het kind in mij weer ruimte te geven.