Vanochtend had ik een consult voor ademtherapie. Een 40-er, snel carierre gemaakt, leuk gezin, alles goed op de rit. Alleen voelde hij zich onzeker voor presentaties en kwam dan met zijn ademhaling in de knoei. Dus besloot hij te kijken wat ademoefeningen voor hem konden betekenen. Rondkijkend in mijn studio, meldde hij nog even dat hij met "yoga en zo" niet zoveel had.
Vandaag kwam hij voor de tweede keer. Hij vertelde dat hij erachter gekomen was dat hij alles heel gehaast doet in zijn leven. Dat hij eigenlijk constant het gevoel heeft nog een tandje harder te moeten. Het begint al 's ochtends. Hij staat om half 6 op en start dan met het smeren van boterhammen voor het hele gezin. In rap tempo. En in zijn hoofd alvast zijn to-do-lijstje voor deze dag doornemend. Tussendoor stoot hij regelmatig iets om of laat de boter op de grond vallen.
Na een week elke ochtend gestart te zijn met een kwartiertje ademoefeningen, merkte hij echter een verschil. Doordat hij zijn best deed 's ochtends ook na zijn oefeningen rustiger te blijven ademen, deed hij de dingen vanzelf rustiger. Het brood werd rustiger gesmeerd. Er vielen geen dingen meer op de grond tussendoor, wat een hoop ergernis scheelde, en het boeiendste vond hij: het kostte hem helemaal niet meer tijd. In tegendeel zelfs.
