zaterdag 25 februari 2012

Inspirerend

Twee weken geleden zat ik aan tafel bij Leon Giesen. Samen met mijn moeder.....en nog zo'n 150 andere gasten. Ik kende hem niet, maar wat is tie leuk! Leon is filmmaker, muzikant en verhalenverteller en deelde met ons de dingen waarover hij zich verwondert. (http://www.mondoleone.nl/)

Leon vertelde dat hij een nominatie in het leven heeft geroepen voor mensen die ongevraagd de wereld mooier maken. "Het gouden randje" heet de prijs. Een van de genomineerde is de Australische Juan Mann, die Free Hugs is gestart. (mocht je dit niet kennen, dan echt Free Hugs op Youtube bekijken!). Leon is deze man gaan opzoeken in Sidney en liet ons het gefilmde interview met hem zien.

In dit interview vertelde Juan dat hij op 22-jarige leeftijd depressief was. Hij had ruzie met zijn familie, had weinig vrienden en kwam op een gegeven moment bijna de deur niet meer uit. Een vriend van hem wist hem toch mee te krijgen naar een feestje. In elkaar gedoken stond hij daar de hele avond in een hoekje. Totdat er opeens een meisje naar hem toekwam en hem omhelsde. Het meisje liep daarna weer door, maar bij Juan was er iets veranderd.

Bij Juan ontstond het idee om hetzelfde voor anderen te kunnen doen. Hij maakte een bord met Free Hugs erop om hiermee op een drukke winkelstraat te gaan staan. Hij vertelde dat de eerste keer dat hij uit de metro kwam en de roltrap omhoog nam naar de winkelstraat, het halverwege de roltrap zwart werd voor zijn ogen. Hij is naar beneden gerend en heeft een kwartier zich bang verstopt in een donker hoekje. Eenmaal toch boven, met bord, werd hij het eerste kwartier alleen maar aangestaard en uitgelachen. totdat er een vrouw naar hem toekwam die vertelde dat haar hond die dag overleden was en precies een jaar ervoor haar kleindochter. En dat wat ze nu het meeste nodig had een omhelzing was. Na een innige omhelzing, drukte zij hem op het hart hier vooral mee door te gaan.
Inmiddels worden er over de hele wereld Free Hug-acties gehouden.

Wat mij zo raakt in het verhaal is dat Juan Mann een heel verlegen en depressieve jongen was die dit gestart is. Juist door zijn angst te overwinnen heeft hij meer aandacht gekregen dan waar hij ooit van had durven dromen. En heeft hij tegelijkertijd veel mensen geinspireerd en de wereld iets moois geschonken.