woensdag 29 juni 2011

Regen

Na zo'n broeierige warmte gister, kon een fikse onweersbui niet uitblijven. En 's avonds rond half 9 barstte hier in Driebergen het noodweer los. Flinke storm en de regen viel met bakken uit de hemel. Ik stond verwonderd naar de hoosbui te kijken, toen ik mij opeens herinnerde dat de schuurdeur nog openstond. Niet echt handig met die harde wind. Gewapend met een paraplu begaf ik mij op weg naar de schuur. Mijn voeten werden direct drijfnat door de plassen die ik niet kon ontwijken, de regen spatte omhoog tegen mijn benen en mijn paraplu bleef in de laaghangende takken hangen, waardoor mijn rug helemaal nat werd. Maar, dacht ik triomfantelijk: mijn hoofd blijft tenminste droog.

En toen opeens zag ik mijzelf lopen, met die half verfromfraaide plu, zo druk bezig mijzelf te beschermen. Tegen wat eigenlijk? Tegen nat worden in mijn eigen achtertuin! Lachend heb ik de paraplu weggezet en ben ik midden in de tuin gaan staan. Met mijn armen hoog, mijn hoofd in mijn nek, de regen verwelkomend. Mijn lijf nog warm van de hete dag; de regen kletterend op mijn lijf. Wat heerlijk!