
Als outplacement-adviseur adviseerde ik al mijn clienten hun hart te volgen. Ik had al vele mooie boeken gelezen over mensen die hun droom leefden. Hoewel ik bang was dat ik een te romantisch beeld had van 'je hart volgen', besloot ik dat ik in ieder geval moest beginnen met stap 1.
Mijn stap 1 was: yogales nemen. Stap 1 voelde als thuiskomen en hielp mij om weer balans te vinden in mijn leven als werkende moeder. Inmiddels leek me yoga-docent een toch wat weinig uitdagend beroep, maar lichaamsgericht coachen klonk wel erg interessant. Ook daarvoor vond ik yoga een goede aanvulling. Dus na 2 jaar nam ik stap 2: een yoga-opleiding volgen. Vele stapjes volgden en weer 2 jaar later (na vele hobbels, bobbels, aarzelingen, maar met het steeds terugkerende blije gevoel) wist ik het: ik ga ervoor. Ik zegde mijn baan op en precies vijf jaar geleden ging In Balans van start met de eerste yogalessen. Een van de beste beslissingen die ik ooit genomen heb en waar ik nog elke dag gelukkig mee ben.
Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze wel iets anders willen gaan doen, maar dat het op dit moment niet handig is. Inmiddels weet ik uit eigen ervaring dat er altijd meer redenen zijn om het niet te doen, dan om het wel te doen. Je hoeft je droom echter niet meteen morgen gerealiseerd te hebben, je droom hoeft ook niet uitgekristalliseerd te zijn, misschien is het slechts een vaag gevoel....maar je bent het wel aan jezelf verplicht om de eerste stap zetten. De eerste stap op jouw pad, de eerste stap van je ontdekkingsreis.
Wat is jouw kleinst haalbare eerste stap? Voor elke grote of kleine wens. Doe het.... en doe het nu!
Ik wens je een heel mooi 2013 waarin je dromen het licht mogen zien.