Intake

Ik stapte binnen bij een jonge, vlotte en aardige fysiotherapeut. Waar ik voor kwam, wilde hij weten. Lage rugklachten. Van alles al geprobeerd, maar ik zit er nog steeds mee. Hij keek me begrijpend aan. Hij kende het verhaal. In deze praktijk hebben ze echter een speciaal apparaat voor lage rugklachten, waarmee velen al geholpen zijn. Het zou een uitkomst voor mij kunnen zijn, maar dan zou ik wel aan een aantal voorwaarden moeten voldoen.

Dus moest ik eerst wat vragen beantwoorden. De eerste vraag: waardoor treedt er obstructie op? Opeens draaide mijn hersens op volle toeren. obstructie? ... obstructie?....wat bedoelt hij?.... Ik kreeg heel erg het gevoel dat ik het goede antwoord moest kunnen geven en ging naarstig op zoek naar obstructie. Obstructie... blokkade...opeens wist ik het: de ploeg. En ik legde hem uit: "als ik op mijn rug lig en mijn benen over mijn hoofd wil zwaaien." Nu was hij het die mij wazig aankeek en na een korte stilte aangaf dat het om dagelijkse handelingen ging. Shit, klaarblijkelijk niet het goede antwoord.

Volgende vraag: wat reduceert de klachten? Mijn hersens meteen weer vol in actie. Reduceert? tuurlijk weet ik wat reduceert betekent.... ik reken mijzelf tot de intelligentere laag van deze bevolking....zou iedereen hier op deze stoel die vraag begrijpen? ....of proberen ze, net als ik, met een gladgestreken gezicht een intelligent antwoord te geven?...
Ik kon uiteindelijk nog wel een antwoord fabriceren: op mijn rug liggen en ontspannen. Blijkbaar was dit goed genoeg, want ik mocht door voor de volgende ronde en werd toegelaten voor wat bewegingen op het apparaat. Ook deze laatste ronde kwam ik door.

Toen ik eenmaal buiten stond was ik blij dat ik de behandeling kon gaan volgen. Al voelde ik me niet bepaald met vlag en wimpel geslaagd.