Als ik een wc tegenkom zonder wc-papier, verblik of verbloos ik niet meer. Zo'n sproeier is eigenlijk best handig en ook met het emmertje en linkerhand kan ik het klaren.
's Ochtends ontbijten we op straat. In het stalletje om de hoek bestellen we masala dosa, terwijl we deze aan de sta-tafel op straat verorberen.
We gaan met 8 personen en 5 koffers in een taxibusje. We zitten op ons gemak in een tuk-tuk terwijl die zich met gevaar voor eigen leven tussen de auto's doorwurmt. En ik zit met een big smile en zonder helm achter op de motor in het drukke en chaotische verkeer.
Maar het toppunt van integratie heb ik deze week bereikt. Een beetje Indiër heeft ze. En met gepaste trots kan ik zeggen: ik heb hoofdluis!
