Tijdens de yogales konden de kinderen zich wonderwel concentreren, maar ik vraag me af hoe ik ze ooit in deze herrie moet laten ontspannen. De 19 meiden liggen echter al snel in een cirkel op de grond, met hun ogen dicht. Binnen mum van tijd liggen ze er stil en ontspannen bij. De herrie rondom gaat onverminderd door, maar het deert hen niet.
Het raakt me om te zien hoe ze zonder voorwaarden kunnen ontspannen en naar binnen kunnen keren. Het hoeft niet eerst stil te zijn, de ondergrond hoeft niet comfortabel te zijn (ze liggen gewoon op de stenen vloer), ze hoeven niet de ruimte te hebben. Ze ontspannen zich, gewoon met alles wat er is.
Het leert mij weer dat je je echt elk moment kunt ontspannen. Je hoeft niet te wachten tot de omstandigheden ideaal zijn. Als je leert om alles er te laten zijn, zonder weerstand, en jezelf toestaat om even niets te hoeven, dan zul je ervaren dat er altijd ruimte voor jezelf is.
