Cultuurverschillen worden al snel duidelijk in het ziekenhuis. Mag je in Nederland de patient alleen tijdens bezoekuren bezoeken, hier wordt van de echtgenote verwacht dat ze de hele dag aan de zijde van de zieke blijft. En niet alleen overdag: elk ziekenhuis heeft standaard een smal bed ernaast staan voor overnachting. De vrouw van Michels kamergenoot verlaat alleen het extra bed als ze even naar de wc moet.De nachtzusters waren duidelijk bezorgd toen ze doorhadden dat Michel 's nachts alleen was. Toen hij twee nachten alleen (nou ja, alleen... met kamergenoot en veel nachtzusters) geslapen had, polsten ze mij of ik echt niet bij hem zou blijven. Zo nee, dan moest ik een formulier ondertekenen, dat het ziekenhuis niet aansprakelijk was en het volledig mijn eigen risico was. Ik heb mijn handtekening zonder aarzelen gezet. Mijn man kan dat wel aan!
De Indiase kamergenoot duidelijk niet. Zelfs met vrouw bij hem, raakte hij elke nacht in paniek. Zo rustig als hij overdag was, zo onrustig bleek hij 's nachts. De nachtzusters hadden er een behoorlijke taak aan en Michel werd om de haverklap uit zijn slaap gehaald.
Michel mocht een dag eerder naar huis, omdat hij zo slecht sliep in het ziekenhuis. Ik slaap nu weer heerlijk naast hem en wijk 's nachts niet meer van zijn zijde.
