Daar waar de zomer ons oproept vol energie en enthousiasme naar buiten te gaan, vorm te geven en jezelf te laten zien. Zo nodigt de winter ons uit naar binnen te keren, te verstillen en te vertragen. Tot begin december was ik nog druk. Veel leuke opdrachten vanuit werk die op mijn pad kwamen, studie die ik opgepakt had, Sinterklaasdrukte, allerlei extra activiteiten van de kinderen en een man die veel in het buitenland was. Vertragen was geen optie. Maar nu heb ik sinds een week weer ruimte in mijn agenda. En die grijp ik met beide handen aan om te mogen vertragen. Er is altijd een stem in mij die zegt: "Nu je weer ruimte hebt, kun je mooi even die klusjes doen in huis, dit of dat regelen, administratie bijwerken." Allemaal heel nuttig, maar nu even niet.
Ik neem de tijd voor yoga, voor dat inspirerende boek, om naar de lucht te kijken, te schrijven, soep te maken, kaarsen te branden, mijn huis-altaartje te versieren, te zingen, te wandelen, te lunchen met een vriendin. En het voedt mij tot in mijn diepste vezels. Na een drukke periode ook weer mogen en kunnen vertragen... wat word ik daar gelukkig van.
