zaterdag 24 december 2011

Kerstgedachte

Onze kinderen zitten op een Christelijke school. Het kerstverhaal krijgt er uitgebreid aandacht en thuis wordt het verhaal nagespeeld en de liedjes gezongen.

De religieuze invloed werd ons ook in de zomervakantie duidelijk. Ons jongste zoontje vroeg ons op de camping of we voor het eten voortaan konden bidden. We besloten om beurten ons eigen gebed te maken. De mooiste gebeden kwamen van hem.

"Liefde
Wij zijn liefde
God is liefde
Wij zijn op aarde om liefde te geven
Liefde
Liefde
Liefde
Amen"

Op de grond, in de open lucht, tussen de tenten.... de woorden leken bij hem vanzelf te komen.

Het kerstverhaal was iets lastiger. En toen mijn man hem vroeg, wie Jezus nu eigenlijk was, kwam het antwoord niet 1,2 3. Na even denken vroeg hij vragend.... was hij niet de neef van God?.... en na een korte stilte (waarin wij probeerden onze opkomende slappe lach te onderdrukken).... of was het zijn nicht?

Maar is het eigenlijk niet een heel mooie kerstgedachte? Neef, nicht of zoon.... Allah, Boeddha, Krishna, Jahweh of God?  .......gaat het niet in wezen om Liefde? Mijn zoontje heeft de essentie allang begrepen. Als meerderen zijn voorbeeld volgen, zijn we een stapje dichter bij de vrede.

Ik wens je een vredige en liefdevolle kerst.