zondag 4 december 2011

Sinterklaas

"Ik wil niet liegen tegen mijn kinderen, dus ik ben vanaf het begin af aan eerlijk geweest tegen mijn kinderen over Sinterklaas"

Een gesprekje op het schoolplein. Het lijkt zo logisch, maar zo'n uitspraak doet toch pijn van binnen.Ik vind Sinterklaas geweldig. De verhalen, de liedjes, de cadeautjes en vooral de goedheid & gulheid in combinatie met de spanning. Ik zie het ook bij mijn oudste zoontje. Het voedt hem tot in zijn diepste vezels. Voeding voor de kinderziel.

Is eerlijkheid puur en alleen de waarheid vertellen? Eerlijkheid gaat volgens mij vooral om de intentie waarmee je dingen doet of zegt. Liegen betekent de waarheid verdraaien voor eigen gewin. Maar een verrassingsfeestje voor iemand organiseren en die persoon onder andere voorwenselen naar de ontmoetingsplek leiden, is geen liegen. De intentie is om de ander te verrassen en verblijden. Zo ook Sinterklaas.

Mijn oudste zoontje heeft eerlijkheid heel hoog in het vaandel staan. Niet als opgelegde norm, maar als een soort aangeboren waarde. We hebben hem vorig jaar het geheim van Sinterklaas verteld. Dit jaar vertelde hij mij: "Het is leuker als je het niet weet. Eigenlijk zouden we met z'n allen moeten afspreken dat je het pas op de middelbare school zou mogen weten. Tot die tijd moet je er gewoon helemaal van kunnen genieten." Hij zingt uit volle borst de Sinterklaasliedjes mee en volgt vol spanning het Sinterklaasjournaal. We hebben het er niet meer over. Mogen geloven is voor hem het grootste cadeau.