Kerstgedachte

Onze kinderen zitten op een Christelijke school. Het kerstverhaal krijgt er uitgebreid aandacht en thuis wordt het verhaal nagespeeld en de liedjes gezongen.

De religieuze invloed werd ons ook in de zomervakantie duidelijk. Ons jongste zoontje vroeg ons op de camping of we voor het eten voortaan konden bidden. We besloten om beurten ons eigen gebed te maken. De mooiste gebeden kwamen van hem.

"Liefde
Wij zijn liefde
God is liefde
Wij zijn op aarde om liefde te geven
Liefde
Liefde
Liefde
Amen"

Op de grond, in de open lucht, tussen de tenten.... de woorden leken bij hem vanzelf te komen.

Het kerstverhaal was iets lastiger. En toen mijn man hem vroeg, wie Jezus nu eigenlijk was, kwam het antwoord niet 1,2 3. Na even denken vroeg hij vragend.... was hij niet de neef van God?.... en na een korte stilte (waarin wij probeerden onze opkomende slappe lach te onderdrukken).... of was het zijn nicht?

Maar is het eigenlijk niet een heel mooie kerstgedachte? Neef, nicht of zoon.... Allah, Boeddha, Krishna, Jahweh of God?  .......gaat het niet in wezen om Liefde? Mijn zoontje heeft de essentie allang begrepen. Als meerderen zijn voorbeeld volgen, zijn we een stapje dichter bij de vrede.

Ik wens je een vredige en liefdevolle kerst.

Wijsheid

Toen mijn oudste zoontje 7 jaar was, vroeg mijn man hem tijdens het ontbijt van wie hij eigenlijk het meest geleerd had in zijn leven. Mijn zoontje denkt altijd eerst goed over dit soort vragen na, voordat hij met een antwoord komt. In afwachting van het antwoord, zag ik mijn man al triomfantelijk naar mij kijken. Hij was immers de voetbaltrainer en wat is er nu belangrijker dan "papa en voetbal" in het leven van een 7-jarige jongen? Ik antwoordde mijn man met een brede glimlach: ik was immers het meeste thuis, had onze oudste leren lezen en had waardevolle filosofische gesprekjes met hem. Dus mij leek het wel duidelijk wie het zou worden. Na een paar minuten stilte, waarin ieder zo zijn eigen gedachten had, brak ook de glimlach bij mijn zoontje door. Hij wist het en het antwoord was vol overtuiging..... "van mijzelf!"

Verbluft en verwonderd keken wij hem aan. We konden niet anders dan hem volmondig gelijk geven. Wat is er mooier dan je eigen wijsheid de leidraad van je leven te laten zijn? 

Vertragen

Daar waar de zomer ons oproept vol energie en enthousiasme naar buiten te gaan, vorm te geven en jezelf te laten zien. Zo nodigt de winter ons uit naar binnen te keren, te verstillen en te vertragen.

Tot begin december was ik nog druk. Veel leuke opdrachten vanuit werk die op mijn pad kwamen, studie die ik opgepakt had, Sinterklaasdrukte, allerlei extra activiteiten van de kinderen en een man die veel in het buitenland was. Vertragen was geen optie. Maar nu heb ik sinds een week weer ruimte in mijn agenda. En die grijp ik met beide handen aan om te mogen vertragen. Er is altijd een stem in mij die zegt: "Nu je weer ruimte hebt, kun je mooi even die klusjes doen in huis, dit of dat regelen, administratie bijwerken." Allemaal heel nuttig, maar nu even niet.

Ik neem de tijd voor yoga, voor dat inspirerende boek, om naar de lucht te kijken, te schrijven, soep te maken, kaarsen te branden, mijn huis-altaartje te versieren, te zingen, te wandelen, te lunchen met een vriendin. En het voedt mij tot in mijn diepste vezels. Na een drukke periode ook weer mogen en kunnen vertragen... wat word ik daar gelukkig van.

5 december

Dat Sint van dichten houdt, weten we allemaal. Maar het ene gedicht lijkt hem beter te lukken dan het andere. Elk jaar is hij weer aan het denken, wat hij eenieder zal schenken. Maar soms krijg je opeens een gedicht van de Goedheiligman dat eruit spring. Bij deze.... met ode aan Hans Barth, mijn schoonvader.

dichter... of juist opener?

         Ik zou dichter willen zijn.....

met woorden die rijmen

over daden die kloppen


          Ik zou dichter willen zijn.....

dichter bij mijn ware zelf

en ook dichter bij de ander

         Ik zou dichter willen zijn

maar het lijkt wel dat

hoe meer ik dicht

des te minder het rijmt

          .... als ik nou eens wat opener zou zijn?

         zou dat helpen?

Sinterklaas

"Ik wil niet liegen tegen mijn kinderen, dus ik ben vanaf het begin af aan eerlijk geweest tegen mijn kinderen over Sinterklaas"

Een gesprekje op het schoolplein. Het lijkt zo logisch, maar zo'n uitspraak doet toch pijn van binnen.Ik vind Sinterklaas geweldig. De verhalen, de liedjes, de cadeautjes en vooral de goedheid & gulheid in combinatie met de spanning. Ik zie het ook bij mijn oudste zoontje. Het voedt hem tot in zijn diepste vezels. Voeding voor de kinderziel.

Is eerlijkheid puur en alleen de waarheid vertellen? Eerlijkheid gaat volgens mij vooral om de intentie waarmee je dingen doet of zegt. Liegen betekent de waarheid verdraaien voor eigen gewin. Maar een verrassingsfeestje voor iemand organiseren en die persoon onder andere voorwenselen naar de ontmoetingsplek leiden, is geen liegen. De intentie is om de ander te verrassen en verblijden. Zo ook Sinterklaas.

Mijn oudste zoontje heeft eerlijkheid heel hoog in het vaandel staan. Niet als opgelegde norm, maar als een soort aangeboren waarde. We hebben hem vorig jaar het geheim van Sinterklaas verteld. Dit jaar vertelde hij mij: "Het is leuker als je het niet weet. Eigenlijk zouden we met z'n allen moeten afspreken dat je het pas op de middelbare school zou mogen weten. Tot die tijd moet je er gewoon helemaal van kunnen genieten." Hij zingt uit volle borst de Sinterklaasliedjes mee en volgt vol spanning het Sinterklaasjournaal. We hebben het er niet meer over. Mogen geloven is voor hem het grootste cadeau.