"Jij bent echt de meest normale jongen die ik
ken", grapte ik tegen mijn zoon toen hij iets geks deed.Dat vond hij een grove belediging. "En trouwens", zei hij, "je kunt helemaal niet normaal zijn. Iedereen heeft iets bijzonders. Als het je zou lukken om helemaal normaal te zijn, dan zou dat wel heel bijzonder zijn. Normaal is dus heel bijzonder. En bijzonder is heel normaal."
Wijze les van mijn zoon. Je kunt dus wel erg je
best gaan doen om normaal te zijn, maar je blijft altijd bijzonder.
