Hij was lang weggeweest, maar opeens dook hij dit weekend weer op: mijn "doe-ik-wel-genoeg-voor-de-wereld-dip". Vluchtelingen, seksueel misbruik, kinderarbeid, mishandeling, ziektes.... Alle narigheid op de wereld lijkt zo groot en mijn bijdrage zo nietig. Onze schoonmaakster heeft van deze gedachten geen last. Vol trots vertelt ze me dat ze altijd zo geniet van de foto's aan de muur bij een vriendin van mij. Het gezin reist vaak en wat zij nou zo leuk vindt, is dat zij alle kleding gestreken heeft die ze op de foto's aan hebben. Ze houdt van haar werk en is volkomen tevreden met haar eigen bijdrage aan het geluk van de families waarvoor ze werkt.
Opeens wordt me weer duidelijk dat iedereen zijn eigen bijdrage heeft. Ieder heeft zijn eigen talenten. En als je datgene doet, waar jij goed in bent en het doet vanuit je hart, dan kun je een verschil maken.
Ik zie ook weer dat alles wat we doen invloed heeft. Elke handeling, elk woord en zelfs elke gedachten heeft invloed. Aandacht, een glimlach, een kritische noot.... het zet altijd iets in beweging. Beweging betekent verandering en zet vervolgens weer andere dingen in beweging. Het resultaat zal nooit volkomen zichtbaar zijn voor ons. Dus dat kan nooit een graadmeter zijn of je wel genoeg doet. De enige graadmeter is in jezelf: de intentie waarmee je de dingen doet. Als je handelt vanuit frustratie, irritatie of angst dan zullen deze emoties doorwerken in jouw omgeving. Als je denkt en handelt vanuit een liefdevolle intentie, zal er een positieve verandering ontstaan.
De wereld kan ik natuurlijk niet veranderen, maar gelukkig wel een klein stukje wereld om mij heen. En als we allemaal nou een klein stukje wereld positief beïnvloeden? Dan zou die verandering wel eens groter kunnen worden dan je denkt!
