Incredible India

Kwart voor 8 de avond voor vertrek, stond ik met de telefoon in mijn hand om onze vlucht naar Bangalore te cancelen. Ik had tot 8 uur de tijd om te annuleren. En precies op dat moment kreeg ik het verlossende telefoontje dat mijn visum toch was vrijgegeven door de Indiase ambassade.

Ik laat me niet zo snel gek maken, maar dit was echt een zenuwslopende dag. De visa van de kinderen waren 'al' twee dagen binnen bij de visumdienst, maar die van mij ontbrak. De Indiase ambassade liet niets los waarom die van mij er niet was. Ik kreeg hulp van meerdere kanten, maar duidelijkheid kreeg niemand. Het enige wat ik kon doen, was steeds weer wachten op de volgende ronde van de koeriers die op en neer naar de ambassade reden.

De koffers waren gepakt; de kinderen hadden een hartverwarmend afscheid op school gekregen en de koelkast was leeg. Wij waren er klaar voor.  Maar naarmate de uren verstreken, verloor ik het vertrouwen dat het zou gaan lukken.

De office manager van Better Future (bedrijf van mijn man), kreeg het voor elkaar om het (geheime) 06-nummer van de koerier te achterhalen. Zij bleef contact houden, terwijl hij bij de ambassade zat te wachten tijdens de allerlaatste ronde van die dag. Die van mij zat er nog steeds niet bij. Hij zou nog iets langer wachten dan normaal. En toen, 10 over half 8, kwam toch mijn paspoort naar buiten!

De paspoorten zouden per koerier naar mij gebracht worden. Mijn zenuwen en geduld werden een laatste maal getest toen ze er om 22.00u nog niet waren. Koerier bleek een iets te vol schema te hebben. Eindelijk om 00.30u overhandigde hij mij 3 paspoorten, met de felbegeerde visa! Om 4.00u ging de wekker en konden we op pad. Incredible India! Onze reis is begonnen.