Na de power yoga, klonk easy yoga mij als muziek in de oren. Het zit hier ook nog eens om de hoek, dus het proberen waard. Ze waren net begonnen en echte groepslessen waren er nog niet, maar we konden 5 individuele lessen nemen. Afgelopen 1,5 week hebben Michel en ik al 4 lessen gehad.Gezien de naam is de yoga nog best pittig. Gister moesten we van de hondhouding direct naar de cobra en weer terug. Serie van 10 keer en daarna weer 10 keer. Alles gaat in deze les op tellen. 10 keer dit, 15 keer dat, 20 tellen vasthouden.
De docente weet de houdingen technisch goed uit te voeren, maar voor ons is het gymnastiekgehalte van de les erg hoog. Spiritualiteit is ver te zoeken. De zonnegroet doen we bijvoorbeeld 15 keer. De docente zit op een krukje en kijkt naar ons terwijl ze elke afzonderlijke houding van de zonnegroet hardop meetelt. Dat is het tempo dat we moeten volgen. Na 3 zonnegroeten vroeg ze gister of dit nu de 4e was. En bij 5 was ze weer de tel kwijt! In andere houdingen laat ze vaak het tellen aan ons over en kijkt ze alleen maar. Soms corrigeert ze wat in onze houding, maar regelmatig is ze haar haar opnieuw aan het schikken, loopt ze even weg of rommelt ze wat in de kast. Ik voel af en toe de lachkriebels in me opborrelen.
De eindontspanning kondigt ze aan met 'shavasana'. Dat betekent dat wij ontspannen moeten liggen. Vervolgens is ze 5 minuten stil. nou ja, stil... ze praat 5 minuten niet tegen ons. Ondertussen zegt ze iets tegen iemand op de gang, rommelt weer wat in de kast (wat zou ze daar toch doen), of loopt ze door de ruimte (wederom geen idee wat ze doet).
Ik snap nu wel waarom het easy yoga heet. Die naam is niet van toepassing op de cursisten, maar op de docent! Wij stoppen weer na 5 lessen. Ik geloof niet dat ik mijn cursisten een plezier zou doen met easy yoga.
