Zondag waren we uitnodigd in Hoskote, een lokaal dorp in de buurt van Bangalore. Zeven jaar geleden was er schrijnende armoede is dit dorp. De organisatie die er werkt, is daar nu 7 jaar aan het werk en met succes. De sleutel is: self help groupes. Ofwel: samenwerken. Bij de mannen was het niet gelukt. Te veel strijd onderling, waardoor de groepen geen stand hielden. Bij de vrouwen bleek het een succes. Ze hebben hun geld gebundeld. Iedereen die vervolgens een bepaald bedrag nodig heeft, kan een aanvraag doen. De vrouwen bepalen wie wat krijgt en waarom. Vrouwen zijn met hun kapitaal naar de bank gegaan, waarvoor ze vervolgens een veel betere onderhandelingspositie hadden, dan met hun eigen schamele inkomen. De vrouwen kregen hierdoor een belangrijke taak, waardoor hun rol in het dorp kon veranderen. Tegelijkertijd konden vele families stukken land verkopen, waardoor hun inkomen toenam.
Nu kunnen steeds meer families een huis veroorloven. Klein weliswaar, maar van steen en een dak boven hun hoofd. Twee kamers meestal: 1 om te slapen met de hele familie en 1 om te zitten, televisie te kijken (die hebben ze allemaal) en vaak ook hun koeien te stallen. Dan nog een keukentje. Met een oven plus schoorsteen zodat de rook niet langer in de huizen blijft hangen (een belangrijke doodsoorzaak). Kinderen gaan nu allemaal naar school.
Niet dat ze het breed hebben. Ze eten 2 keer per dag een soort deeg. En als ze ziek worden kunnen ze vaak de dokter niet betalen. Maar desondanks is de vooruitgang groot.
De projectorganisatie trekt zich deze maand terug. Het dorp is onafhankelijk.
