Ze is een prachtige Indiase vrouw. Stevig postuur, gekleed in sari, een krachtige en tegelijkertijd warme uitstraling. Ze heeft haar eigen stichting opgezet die kansarme kinderen mogelijkheden wil geven om zich te ontplooien. Vorig jaar hebben mijn vriendin en ik yogales gegeven via deze stichting in een school in een van de sloppenwijken van Bangalore. Tijdens de lunch vroegen we haar waar ze haar enorme passie en kracht vandaan haalt om zich voor deze kinderen in te zetten.
Ze vertelde ons dat ze geboren is als ‚onaanraakbare’. De onderste kaste in het Indiase systeem. In haar wijk was geen waterbron en ze waren afhankelijk van de rijkere buren die elke dag eventjes de poort openden, zodat zij water konden tappen. Je wist nooit precies wanneer de poort geopend werd en als de buren in een slechte bui waren, kon de poort wel eens een hele dag dicht blijven. Toen haar vaders onderneming failliet, moesten alle tien de kinderen gaan werken. Zij wilde echter per se naar school. Zo jong als ze was, ging ze werken voor haar eigen schoolgeld. Er waren dagen dat ze maar 1 bakje rijst per dag kon eten. Honger weerhield haar er niet van om door te gaan. Na vele eenzame jaren met de nodige discriminatie is ze mensen tegengekomen die haar kracht zagen en met hun steun heeft ze uiteindelijk zelfs in de Verenigde Staten kunnen studeren.
Haar droom is dat ieder kind de kansen krijgt om zich te ontwikkelen en daar zet ze zich dan ook met hart en ziel voor in. Alleen dan kan de spiraal van armoede en ongelijkheid doorbroken worden. De stichting die ze opgericht heeft, biedt allerlei creatieve activiteiten aan voor kinderen in sloppenwijken, zodat ze mogelijkheden krijgen om zich ook op andere vlakken te ontwikkelen. Naast de concrete activiteiten, werken ze aan de onderstroom. Ouders worden begeleid en leerkrachten worden getraind om kinderen echt te zien in wie ze zijn. Een lange weg, maar stapje voor stapje verandert de cultuur in de wijken waar ze actief zijn.
Mijn motto is Fear, vertelde ze ons. Face Everything And Rise. Het zou een van de vele oneliners kunnen zijn die je op Facebook voorbij ziet komen. Maar uit haar mond is het niet de zoveelste oneliner. Zij is zelf het levende bewijs en het inspirerende voorbeeld.
——————————————
12 december vertrekken mijn vriendin en ik weer naar Bangalore. Naast aandacht en yogalessen willen we willen deze keer ook graag geld doneren. Wil je deze organisatie (Makkala Jagriti) samen met ons steunen? Dat zou geweldig zijn. Het geld wordt direct ingezet voor de kinderen. Kijk op www.steunkleinehelden.nl voor de info.
