"Heerlijk! Ik zou dit eigenlijk thuis ook moeten doen". Hoe vaak hoor ik dit cursisten na een yogales niet zeggen?
Ik moet bekennen: ik ken het gevoel. Vol bewondering luisterde ik altijd naar de verhalen van mensen die om half 6 (of nog vroeger) opstonden om hun yoga-beoefening te doen. Dat waren de "echte". Ik daarentegen, worstelde met mijn yoga-beoefening. Als ik eenmaal op mijn matje zat, vond ik het heerlijk. Maar om half 6 's ochtends leek de weg naar mijn mat zo lang en overdag was er altijd zoveel te doen.
Totdat ik me besefte dat ik de vrijheid heb. Ik heb afspraken gedurende de dag, maar er is altijd wel ruimte tussendoor. De sleutel was om mijzelf die ruimte te gunnen. En wat fijn is het om elke dag die ruimte voor mijzelf te nemen; naar binnen te keren; aandacht te schenken aan lichaam en geest. Of het nou 'ochtends vroeg is, in de middag of in de avond: het is altijd voedend.
Ik sprak pas iemand met een drukke kantoorbaan. Elke dag sluit zij zichzelf een kwartiertje op in een vergaderruimte. Alle collega's weten dan: "niet storen, zij is aan het mediteren". Dat vond ik een inspirerend voorbeeld. Er is altijd ruimte. Het is een kwestie van het jezelf gunnen.