Regen

Na zo'n broeierige warmte gister, kon een fikse onweersbui niet uitblijven. En 's avonds rond half 9 barstte hier in Driebergen het noodweer los. Flinke storm en de regen viel met bakken uit de hemel. Ik stond verwonderd naar de hoosbui te kijken, toen ik mij opeens herinnerde dat de schuurdeur nog openstond. Niet echt handig met die harde wind. Gewapend met een paraplu begaf ik mij op weg naar de schuur. Mijn voeten werden direct drijfnat door de plassen die ik niet kon ontwijken, de regen spatte omhoog tegen mijn benen en mijn paraplu bleef in de laaghangende takken hangen, waardoor mijn rug helemaal nat werd. Maar, dacht ik triomfantelijk: mijn hoofd blijft tenminste droog.

En toen opeens zag ik mijzelf lopen, met die half verfromfraaide plu, zo druk bezig mijzelf te beschermen. Tegen wat eigenlijk? Tegen nat worden in mijn eigen achtertuin! Lachend heb ik de paraplu weggezet en ben ik midden in de tuin gaan staan. Met mijn armen hoog, mijn hoofd in mijn nek, de regen verwelkomend. Mijn lijf nog warm van de hete dag; de regen kletterend op mijn lijf. Wat heerlijk!

Contact

Ik was het weekend op retraite. Lama Tulku Lobsang was weer in Nederland en kwam een heel weekend boeddhistisch onderricht geven.

Nadat we al ruim een dag geluisterd hadden, vroeg hij ons om een discussie met je buurvrouw (of buurman, maar die waren veruit in de minderheid) aan te gaan over het onderwerp waarop we gemediteerd hadden. Ik keek naar mijn buurvrouw, een Italiaanse dame, en moest even een drempel over om een discussie over Illusie in het Engels te gaan voeren. Maar al gauw deelden we onze visies en bleken die elkaar goed aan twee vullen, waardoor het toch wel lastige onderwerp weer iets meer duidelijkheid voor mij kreeg.

Achteraf verbaasde ik me. Zit je een hele dag naast elkaar, zonder gecommuniceerd te hebben. Het was ook niet iemand tot wie ik me in eerste instantie aangetrokken voelde. Maar als je dan uiteindelijk toch de moeite neemt contact te maken, blijkt er een heel mooi en waardevol gesprek uit voort te komen.

In de straat waar ik woon, praat ik zo'n beetje alleen met de buren naast ons en de buurvrouw schuin tegenover. De rest lijkt me niet zo interessant...... ik heb nog een hele weg te gaan.

Nieuws

Ik lees af en toe de krant, kijk maar eens per week het journaal, volg geen twitters die mij op de hoogte houden van wat er in de wereld gebeurt. Ik heb trouwens nog een telefoon waar je helemaal niet op kunt twitteren. De hoofdlijnen van het reilen en zeilen in de wereld volg ik wel, maar voor de rest ik mis regelmatig iets. Het maakt me gewoon niet gelukkig. Zoveel onrust, ellende en negativiteit die je over je heen gestort krijgt. Ik pak liever een mooi boek.

Het is niet iets waar ik trots op was of graag met anderen deelde. Totdat ik een boek van Max Strom las, een bekende Amerikaanse yogaleraraar. Een van zijn adviezen is: "Lees of luister 1 keer per week naar het nieuws en niet meer. Je zult al binnen een paar dagen een verandering je zenuwstelstel ervaren. 99 procent van het nieuws is negatief en alles wordt keer op keer herhaald. Waarom zou je jezelf continu laten bombarderen met negatieve plaatjes? Als er werkelijk iets belangrijks gebeurd, dan hoor je het vanzelf wel en kun je altijd nog de media raadplegen. Daar waar je wat aan kunt doen: neem actie om te helpen. Voor de rest: lees inspirerende boeken. En focus je niet op het negatieve, maar op het verspreiden van liefde en vreugde."

Dat deed ik dus al. Alleen met een licht gevoel van schaamte. Max leert mij dat je deze levenswijze vol overtuiging en met trots in de wereld mag laten zien.

Magnetising

Ik heb net mijn programma voor het komende najaar gemaakt. Ik ga de mindfulnesscursus nog een keer geven en de ademserie ga ik ook herhalen. Een nieuwe training In balans op het werk en thuis, in samenwerking met mijn favoriete coach. En dan nog wat verschillende yogaworkshops. Ik kan me er nu al op verheugen. Wat heerlijk om dit allemaal te kunnen doen.

Toen ik met mijn studio startte, vroegen mensen of ik een marktonderzoek had gedaan. Als afgestudeerd HEAO-er had het misschien voor de hand gelegen, maar ik had er geen moment over nagedacht. Ik wilde gewoon doen wat ik leuk vond en was ervan overtuigd dat het wel zou lopen. Naief? Er blijken hele theorieen over te bestaan. Als tegenhanger van marketing, is het concept magnetising ontstaan. Dit wordt omschreven als "op natuurlijke wijze mensen en bedrijven aantrekken omdat je eerlijk, jezelf en ‘echt’ bent". Dus niks aanpassen aan de klant of jezelf verkopen, maar werken vanuit authenticiteit. Je zou dan resoneren met diegene die bij jou passen en als een magneet trek je vervolgens de klanten dan naar je toe.

Voor mij werkt het. De wachtlijsten voor de yoga zijn overvol; de trainingen en workshops lopen goed en ik doe precies datgene waarvan ik gelukkig word.