Mijn kinesioloog vertelde mij een bijzonder verhaal. Ik heb het net gegoogled en het blijkt inderdaad gebeurd.Meer dan dertig jaar is de Japanse aap Macaca fuscata, in het wild geobserveerd. In 1952 gaven onderzoekers apen op het eiland Kosjima zoete aardappels, die ze in het zand lieten vallen. De apen vonden de smaak van de rauwe zoete aardappels lekker, maar zij vonden het zand onaangenaam.
Een 18 maanden oud wijfje, dat Imo was genoemd, ontdekte dat zij het probleem kon oplossen door de aardappels in een naburige beek te wassen. Ze leerde dit trucje aan haar moeder. Haar vriendinnen leerden deze nieuwe manier eveneens en zij gaven haar ook aan hun moeders. Voor de ogen van de onderzoekers werd deze culturele innovatie geleidelijk opgepikt door verschillende apen. Tussen 1952 en 1958 leerden alle jonge apen de zanderige zoete aardappels te wassen om ze smakelijker te maken. Alleen die volwassenen die hun kinderen imiteerden, leerden deze maatschappelijke verbetering aan. Andere volwassenen volhardden in het eten van zoete aardappels met zand.Toen gebeurde er iets opzienbarends. In de herfst van 1958 was een aantal Kosjimaapen – het juiste aantal is niet bekend – zoete aardappels aan het wassen. Stel dat op een morgen toen de zon opkwam er op Kosjima 99 apen waren die hadden geleerd hun zoete aardappels te wassen. En stel dat later op die dag de honderdste aap leerde zoete aardappels te wassen.Op dat moment gebeurde het! Tegen de avond van die dag waste bijna iedereen van de troep de zoete aardappel alvorens ze te eten. De toegevoegde energie van deze honderdste aap veroorzaakte op de een of andere wijze een ideologische doorbraak.Het meest verrassende dat de onderzoekers vaststelden echter wa dat de gewoonte zoete aardappels te wassen spontaan de zee over sprong. Apenkolonies op andere eilanden en op het vasteland bij Takasakiyama, begonnen hun zoete aardappels te wassen!
Hoewel het precieze aantal kan variëren, betekent het ‘honderdste aap’-verschijnsel dat, als alleen maar een beperkt aantal mensen een nieuwe weg kent, deze het bewustzijnsbezit van die mensen kan blijven. Maar dat er een punt bestaat waarop, als er maar één mens meer afstemt op dat nieuwe bewustzijn, een veld wordt versterkt, zodat dit bewustzijn bijna iedereen raakt!
