Ik leerde Bharathi kennen toen het jeugdcentrum in de Indiase sloppenwijk net geopend was. Er waren hordes enthousiaste kinderen in het centrum. De meeste kinderen schreeuwden door elkaar heen, een groot aantal deelde hier en daar een flinke mep uit en een paar probeerden een radslag te maken in deze overvolle ruimte. Temidden van deze drukte zat Bharathi op de grond. Met haar bescheiden uitstraling, haar zachte stem en haar vriendelijke blik. Geen enkele keer verhief ze haar stem. Ze bleef de jongeren rustig benaderen en concentreerde zich op de kinderen die wel meededen met het programma. Het bleef één grote chaos. Ik had bewondering voor haar, maar vroeg me tegelijkertijd af of zij het hier zou redden.Bharathi bleek het echter geweldig te doen. In de loop der jaren zagen we de kinderen zoveel rustiger worden. Ze waren duidelijk gek op haar en je zag ze stralen op het moment dat ze aandacht van haar kregen.
Dit jaar bleek Bharathi overgeplaatst naar een gesloten tehuis waar dakloze jongeren worden opgevangen. Tijdens ons bezoekje aan dit tehuis kwamen we haar weer tegen.
Op de jongens-afdeling hingen allemaal knutselwerkjes. "De jongens vinden het leuk om te doen en maken echt mooie dingen", zei Bharathi zacht. En ik kon haar zo zien zitten. Tussen deze tieners met hun harde en verdoofde blikken. Jongens die alle vaardigheden bezitten om op straat te kunnen overleven. Deze jongens van 15, 16 of 17 zittend naast haar kralen rijgen, verven of kleien. Hoe bijzonder is dat? Maar bij haar gebeurt dat.
Dat ik ooit kon twijfelen of zij het zou redden! Onze aandacht gaat vaak zo vanzelfsprekend naar mensen die zich krachtig profileren, ruimte innemen of laten horen wat ze ergens van denken. Maar hoeveel kracht ligt er juist in vriendelijkheid, zachtheid en stilte?
Bharathi heeft me duidelijk gemaakt wat de impact hiervan is. Zij laat zo mooi zien dat als je liefdevol aanwezig kunt zijn, zonder iets van de ander te willen en zonder de ander te willen veranderen, je de ander als het ware toestemming geeft om te mogen zijn wie hij of zij is. Zij laat zien dat wanneer je zelf kunt zijn, je zelfs de meest gesloten harten ruimte geeft om zich te openen.
En wat een kracht is dat! Laten we die nooit onderschatten.
