Vruchtbare aarde

Al twee weken lang spring ik 's ochtends vroeg uit mijn bed. Zin om met mijn ochtendmeditatie te starten.

Ik heb een boek ontdekt. Nog nooit heb ik zo duidelijk uitgelegd gekregen hoe je je meditaties kunt verdiepen. Hoe je contact kunt maken met het veld van bewustzijn, hoe je af kunt dalen in je eigen hart, hoe je de goddelijke energie in je meditaties kunt uitnodigen. Mijn meditaties hebben een heel ander karakter gekregen en ik geniet er met volle teugen van. Ik voel me open, ruim en energiek en blijkbaar valt het anderen ook op. "Dat boek wil ik ook!", kreeg ik vaak te horen afgelopen week.

Ik zou het boek iedereen aanraden, maar weet tegelijkertijd dat het boek maar een onderdeel is. Er zijn vele mooie boeken en vele inspirerende, wijze mensen van wie we kunnen leren. Ze planten allemaal zaadjes in ons. Maar deze zaadjes kunnen pas groeien als ze terecht komen in vruchtbare aarde. Grond die bewerkt is, grond die bemest is, grond die ontvankelijk gemaakt is voor nieuw leven.

Hoe je die grond ontvankelijk kunt maken, dat zal voor iedereen verschillend zijn. Door yoga, meditatie, chi gong, kennis, gebed.... Ieder heeft zijn eigen toegang. Waar ik van overtuigd ben, is dat door discipline en continuïteit in je beoefening, de zaadjes pas echt veelvuldig tot bloemen kunnen uitgroeien. Elke dag een kwartier oefenen, zorgt al voor een enorm vruchtbare bodem. De zaadjes groeien wel, daar hoef je je geen zorgen om te maken. De verrassing is wat eruit komt. Meestal zijn het steeds meer kleine bloempjes. En soms komt er dan opeens zo'n prachtige bloem tevoorschijn. Een bloem die ik met dankbaarheid koester.

Enne...nieuwsgierig naar het boek?

"Meditation for the love of it" van Sally Kempton.


Na de zomer elke eerste zondag van de maand hart-meditaties bij In Balans. Houd de website in de gaten: www.studio-inbalans.nl

Wie ben je?

"Wie ben ik eigenlijk?", vroeg mijn man aan onze kinderen. De kinderen wisten daar wel antwoord op. Jij bent Michel... papa.... sociaal ondernemer... voetballer.... getrouwd met mama....

Maar toen het rijtje langer werd, ging mijn jongste zoontje twijfelen. "Eigenlijk ben je dat niet echt. Het zegt wel iets over je, maar het is toch niet echt wie je bent"

"Als ik jou zou vragen wie jij bent en je zou het met 1 woord moeten beschrijven. Welk woord zou dat dan zijn?", vroeg mijn man hem.

Hij dacht hardop na. "Ik houd altijd heel erg veel van knuffelen en voel heel veel liefde in mijn hart. Wie ben ik? Ik ben liefde!"

Wat een rijkdom als je dat met zoveel overtuiging kunt voelen en zeggen. En dat je dat dan al op je 8e ontdekt hebt.