dinsdag 16 juli 2013

Dip

Hij was lang weggeweest, maar opeens dook hij dit weekend weer op: mijn "doe-ik-wel-genoeg-voor-de-wereld-dip". Vluchtelingen, seksueel misbruik, kinderarbeid, mishandeling, ziektes.... Alle narigheid op de wereld lijkt zo groot en mijn bijdrage zo nietig.

Onze schoonmaakster heeft van deze gedachten geen last. Vol trots vertelt ze me dat ze altijd zo geniet van de foto's aan de muur bij een vriendin van mij. Het gezin reist vaak en wat zij nou zo leuk vindt, is dat zij alle kleding gestreken heeft die ze op de foto's aan hebben. Ze houdt van haar werk en is volkomen tevreden met haar eigen bijdrage aan het geluk van de families waarvoor ze werkt.

Opeens wordt me weer duidelijk dat iedereen zijn eigen bijdrage heeft. Ieder heeft zijn eigen talenten. En als je datgene doet, waar jij goed in bent en het doet vanuit je hart, dan kun je een verschil maken.

Ik zie ook weer dat alles wat we doen invloed heeft. Elke handeling, elk woord en zelfs elke gedachten heeft invloed. Aandacht, een glimlach, een kritische noot.... het zet altijd iets in beweging. Beweging betekent verandering en zet vervolgens weer andere dingen in beweging. Het resultaat zal nooit volkomen zichtbaar zijn voor ons. Dus dat kan nooit een graadmeter zijn of je wel genoeg doet.  De enige graadmeter is in jezelf: de intentie waarmee je de dingen doet. Als je handelt vanuit frustratie, irritatie of angst dan zullen deze emoties doorwerken in jouw omgeving. Als je denkt en handelt vanuit een liefdevolle intentie, zal er een positieve verandering ontstaan.

De wereld kan ik natuurlijk niet veranderen, maar gelukkig wel een klein stukje wereld om mij heen. En als we allemaal nou een klein stukje wereld positief beïnvloeden? Dan zou die verandering wel eens groter kunnen worden dan je denkt!

dinsdag 2 juli 2013

Ontmoeting met jezelf

Yoga is voor mij de ontmoeting met jezelf. "Maar wat", vroeg een yogacursiste eerlijk, "als die ontmoeting met jezelf tegenvalt?"

Als ik om mij heen zie hoe weinig mensen regelmatig even niets doen of echt alleen zijn, dan heb ik het vermoeden dat zij niet de enige is die hier bang voor is.

En ja, wat als het tegenvalt? En kan dat dan? Diep in mij schreeuwt een stem: "natuurlijk kan dat niet!" Ieder heeft zijn unieke talenten en eigenschappen en we hebben allemaal een puurheid in ons die never nooit kan tegenvallen.

Maar ik weet ook dat het leven ons vormt. En dat alle teleurstellingen die we gehad hebben, hun sporen nalaten. Dat we bepaalde overtuigingen ontwikkeld hebben die ons niet mooier maken. We zijn bang dat we niet goed genoeg zijn, niet genoeg betekenen in deze wereld, anderen ons niet aardig vinden. Dit soort overtuigingen houdt ons klein, vertroebelt onze handelingen en verbergt onze kracht en puurheid. En als we onszelf ontmoeten, dan zullen we ook dit tegenkomen.

In elke sprookje moet de held tegenslagen overwinnen. Draken moeten verslagen worden, donkere wouden doorkruist en vijanden getrotseerd. Maar aan het einde is er altijd die schat.

Het goede nieuws is dat we niet al onze draken hoeven te verslaan voordat we de schat vinden. De weg is bezaaid met schatten. En na elke verslagen draak (of misschien een beetje verwond), ligt er nieuw goud voor het oprapen.

Ga op weg, versla jouw draken, verzamel het goud en wees steeds blijer met jezelf. Breng tijd met jezelf door; luister naar jezelf en doe leuke dingen samen. Je bent een bijzonder mens, die het waard is te ontmoeten.